Tym razem w Pszczynie ...

dr Barbara Szczuka (gościnnie)

Dnia 21kwietnia 2018 odbyło się diecezjalne Spotkanie Pracowników Służby Zdrowia zorganizowane przez Komisję Wychowania Chrześcijańskiego Diecezji katowickiej kościoła Ewangelicko- Augsburskiego. Spotkanie miało charakter otwarty, uczestniczyli w nim również członkowie i sympatycy Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Medycznego. Tym razem zjawiliśmy się w Pszczynie, gdzie w pięknym neobarokowym Kościele odbyło się nabożeństwo połączone ze Spowiedzią i Komunią Świętą. Zarówno czytane teksty Biblijne jak i kazanie wygłoszone przez ks. Dariusza Dawida nawiązywały do obrazu Jezusa jako DOBREGO PASTERZA. To przecież o Nim jest mowa w znanym Psalmie 23 „Pan jest pasterzem moim..". Pasterz chce abyśmy czuli się w naszym życiu „zaopiekowani" , „dopieszczeni" - całościowo.

Czy tak się czujemy ?

Duszę naszą pokrzepia, dba też o nasze ciało - prowadzi nas na pasze zielone, gasi nasze pragnienie nad spokojnymi wodami. A kiedy przychodzi nam iść ciemną doliną ciężkich doświadczeń, jest z nami i pociesza nas, abyśmy wiedzieli, że jesteśmy „zaopiekowani".

W kazaniu pojawiły się też rozważania związane z tekstem z Ew. Marka, 9 rozdział, o „uzdrowieniu epileptyka", gdzie w powiązaniu z wcześniejszymi tekstami, zwrócono nam uwagę jak ważne jest aby pomóc innym i sobie samemu odnaleźć właściwą tożsamość, mieć poczucie własnej godności i wartości. Jezus co najmniej dwukrotnie (podczas chrztu i na" górze przemienienia") otrzymał potwierdzenie Kim jest - „Ten jest Syn mój umiłowany..", co pomogło Mu potem w zmaganiach z pokusami i słabościami.

• 
• 
• 
• 

 

Druga część spotkania miała miejsce w pięknie odrestaurowanych Stajniach Książęcych Zamku Pszczyńskiego, gdzie po pysznym poczęstunku mieliśmy przywilej wysłuchania wykładu Pana profesora Jan Duławy znanego angiologa, internisty, hipertensjologa, nefrologa.

Temat „Czynniki wyróżniające pracę lekarza na przestrzeni wieków". Wykładowca poprzez okres jaskiniowców; czasy, gdy leczono w świątyniach w Egipcie, gdzie pojawiły się po raz pierwszy „specjalizacje": np. strażnik oka króla, nawiązał do bliższych nam idei Hipokratesa. Najważniejsze z nich to „Jeśli idzie o choroby, musisz nauczyć się dwóch rzeczy: pomagać lub przynajmniej nie szkodzić" oraz: „Obowiązkiem lekarza jest nie tylko leczenie, lecz także troska o jego bliskich i jego sprawy" - czyli „zaopiekowanie", „dopieszczenie".

Inne cenne myśli, aktualne również dzisiaj: „Najpożyteczniejszy jest pokarm prosty", „Leczymy chorych, a nie choroby" lub „Lenistwo osłabia, praca wzmacnia , owo przyspiesza starość, owa przedłuża młodość" - więc czy warto iść na wcześniejszą emeryturę 

W Biblii 1/3 nakazów i zakazów dotyczy zdrowia. W Księdze Wyjścia 15,26 czytamy „ bom Ja, Pan. Twój lekarz" . Warto o tym pamiętać.

Istotne są nasze działania na rzecz minimalizacji (najlepiej eliminacji) czynników ryzyka chorób, urazów czyli promocja i podtrzymywanie zdrowia.

Ciekawym było przypomnienie „Pól zdrowotnych Lalonde'a,", których wynika, że aż 53% naszego zdrowia zależy do stylu życia!!! Czyż nie powinno to wzbudzić w nas zdrowej refleksji dotyczącej tej kwestii?

Profesor Duława rozwinął również temat: " Miejsca napięć w realizacji celów współczesnej medycyny. Odniósł się punktów:

• Spektakularne osiągnięcia medycyny ratunkowej (np. transplantologii) vs trudności w skutecznym leczeniu chorób cywilizacyjnych.
• Napięcie między nauką a praktyką pokazuje ,że nauka pozostaje zawsze niezakończona i niezamknięta. (często „z tyłu głowy" mamy świadomość, że to co robię może przynieść szkodę...)
• trudności w określeniu dzieła lekarza/pracownika służby zdrowia . Zdrowie nie jest towarem, bardziej wartością..za co więc wynagradzać? (NFZ płaci za procedurę, a nie np.za refleksję czy dane leczenie należy w ogóle podjąć, czy zabieg wykonać..)
• Demokratyzacja - zrównanie wiedzy z ignorancją ( lekarz to.. ,a pacjent swoje..)
• autonomia i odpowiedzialność w medycynie – partnerska ?

Wykład pobudził do ciekawej dyskusji dotyczącej m.in uporczywej terapii, pogodzenia się z nadchodzącą śmiercią pacjenta. Poruszono temat badań i zabiegów nie zawsze koniecznych; czy zdrowie i życie są wartościami najwyższymi; czy stwierdzenie, że „lekarz, nigdy się nie poddaje", jest godne pochwały?; jak odnieść się do kwestii wiary w lecznicze działanie homeopatii ..

Pojawiło się też zdanie, że „lekarz musi wierzyć w to co wie, a duchowny musi wiedzieć w co wierzy.."

Ciekawym komentarzem dotyczącym życia i śmierci podzielił się ks. Dawid - Pan Jezus przyszedł, aby żyć i chce abyśmy żyli !! sam powiedział „ Ja (Jezus - Pasterz) przyszedłem aby (owce) miały życie i obfitowały !!! ( Ew. Jana 10.10).

Jezus unika śmierci, np. kiedy ma być zrzucony ze skały, umyka.

Ale przychodzi moment, kiedy mówi „dość". Przyszła pora, kiedy wiedział, że to nie ma sensu, że „przyszedł Jego czas". Odrzuca pomoc walecznego Piotra w Ogrodzie Getsemane. . Koniec akcji ratunkowej - „nadeszła Moja godzina". Godzina NASZEGO ZBAWIENIA

Na zakończenie każdy otrzymał kartonik z „wersetem".

Mój brzmiał: NIE POZBYWAJCIE SIĘ NADZIEI WASZEJ, KTÓRA MA WIELKĄ ZAPŁATĘ" – Hebr.10.35
Cudowne Słowo.

Nadzieja oparta na Bogu, która towarzyszyła „medykom" na przestrzeni wieków, dotycząca spraw zawodowych ale i osobistych, niech pozostanie z nami na zawsze.

Barbara Szczuka – Sekretarz ChSM

• « poprz.
• nast. »