W naszej parafii

Szczegóły

Odsłony: 572

Red. TE: Zazwyczaj redakcja „Tyskiego Ewangelika” przeprowadza wywiady z osobami, które pełnią w naszej parafii jakąś funkcję. Jednak działalność parafii, nie tylko z takich osób się składa. Jest wiele takich, które bardzo czynnie biorą udział we wszelkich aktywnościach parafii. Wy właśnie jesteście takimi osobami. Czy mogę z Wami przeprowadzić wywiad?

Justyna i Andrzej: To pytanie jest dla nas bardzo miłym zaskoczeniem. Mamy świadomość, że jesteśmy w parafii od niedawna i dopiero wrastamy w tę społeczność. Z przyjemnością udzielimy wywiadu.

Red. TE: W parafii jesteście widoczni. Widzimy Was na nabożeństwach, na koncertach, piknikach. Chętnie angażujecie się w wszelkie prace porządkowe. Można rzec, że bardzo aktywnie bierzecie udział we wszystkim, co dzieje się w naszej parafii. Chciałbym zapytać, jak trafiliście do tyskiej parafii i czy jesteście tyszanami z urodzenia?

Justyna i Andrzej: Oboje jesteśmy po konwersji. Pierwszy raz przyszłam na nabożeństwo 3 stycznia 2010 roku i poczułam, że znalazłam swoje miejsce. Naturalnie dojrzewałam do tej decyzji długie lata i nie była ona łatwa, ponieważ pochodzę z katolickiej rodziny. Andrzej przyszedł do tego kościoła niejako w ślad za mną, ale twierdzi, że również myślał o tym od dawna. Nie jesteśmy rodowitymi tyszanami, choć ja całe życie (pomijając pięcioletnie studia) mieszkam w Tychach, a Andrzej znaczną jego część. Oboje urodziliśmy się w Katowicach, ale nasze rodziny pochodzą z innych regionów Polski. Moi rodzice, po ukończeniu szkoły w 1953 roku, otrzymali nakaz pracy w Katowicach. Takie były wówczas działania władz, zgodne z zasadą „dziel i rządź”. Natomiast moje dzieci jednoznacznie identyfikują się z Tychami.

Red. TE: Chcemy Was lepiej poznać, więc kilka pytań osobistych. Kim jesteście z wykształcenia i jakie zawody wykonujecie?

Justyna i Andrzej: Z wykształcenia jestem nauczycielką języka polskiego, od ukończenia studiów pracuję w Zespole Szkół nr 4 im. Janusza Groszkowskiego, który w Tychach znany jest powszechnie jako szkoła ZEG-owska. Dwadzieścia lat temu zamieniłam salę lekcyjną na zaciszną bibliotekę szkolną. Natomiast Andrzej jako absolwent Wojskowej Akademii Technicznej aktualnie jest emerytem, ale pracuje jako nauczyciel przedmiotów elektronicznych w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych.

Red. TE: A teraz kilka słów o rodzinie?

Justyna i Andrzej: Nasze małżeństwo jest dla nas obojga drugim związkiem, w który weszliśmy nie tylko z bagażem doświadczeń, ale również z dorosłymi dziećmi. Justyna ma syna Roberta i córkę Małgosię oraz zięcia Pawła, natomiast ja mam nie tylko dzieci – Piotra i Annę, ale również wnuki – w kolejności chronologicznej – Bartosza, Karola, Pawła i Łucję. Piotr z żoną (również Justyną) i synami przeprowadził się do Warszawy, pozostałe dzieci mieszkają w Tychach.

Red. TE: Powiedzieliście nam już czym się paracie zawodowo, ale na pewno macie jakieś pasje i hobby. Jak spędzacie wolny czas. Opowiedzcie nam o tym. Jak je realizujecie i co one Wam dają?

Justyna i Andrzej: Andrzej uwielbia naprawiać stare zegary. Nie tylko mechanizmy, ale również rekonstruuje ich drewniane skrzynki. Twierdzi, że to go uspokaja, ja natomiast twierdzę, że trzeba dużo cierpliwości, by móc uprawiać takie hobby. Ja zwykle czytam książki, lubię reportaże, biografie, czasem kryminały. Wciąż szukam w literaturze prawdy o człowieku. Wspólnie lubimy podróżować – zarówno zwiedzać zabytkowe miejscowości, jak i wędrować po górach. Gdy jesteśmy w Tychach, w ramach relaksu lubimy maszerować po okolicznych lasach.

Red. TE: Było kilka odpowiedzi o Was, a teraz odwrotnie. Spróbujcie powiedzieć coś o naszej parafii, jak ją postrzegacie i jak się w niej czujecie?

Justyna i Andrzej: W parafii czujemy się bardzo dobrze, mamy poczucie, że jesteśmy wśród życzliwych ludzi. Z naszej perspektywy parafia stanowi wspólnotę i mamy wrażenie, że w trudnej sytuacji mielibyśmy odwagę prosić o pomoc i otrzymalibyśmy ją. Mając w pamięci duże parafie katolickie, które powodują, że ludzie są w nich anonimowi, cieszymy się, że tu znamy się nie tylko z widzenia.

Red. TE: Czy jest coś, co chcielibyście zmienić w tyskiej parafii? Jakiś pomysł na nową działalność lub dodać coś, czego Wam brakuje?

Justyna i Andrzej: Oj, chyba jesteśmy mało kreatywni, a może po prostu bardzo zadowoleni z naszej parafii. Nie mamy pomysłu, aby cokolwiek zmienić.

Red. TE: A teraz pytanie, które zadaję wszystkim moim rozmówcom – czego życzycie naszej parafii?

Justyna i Andrzej: Zwykle w życzeniach wyraża się pragnienie, aby było lepiej, więcej, szybciej. A my życzymy naszej parafii i sobie zarazem, aby nie było gorzej. Po doświadczeniach pandemii cieszymy się, że możemy uczestniczyć w nabożeństwach w kościele i spotykać się z Wami.

Red. TE: Dziękując za rozmowę, dziękujemy za Wasze zaangażowanie w życie parafii. Za waszą stałą obecność, aktywność, a także za miły uśmiech, który kierujecie do każdego z nas.