Poruszające kazanie ks. Marcina - i dwie pary: Turnau z Magdą Umer i Dorota z Sylwią (z towarzyszeniem Artura).

Opublikowany 12 gru 2016

Bóg się rodzi, Cyganiątko,
obok niego śpi jagniątko,
Bóg się rodzi, Pakistańczyk,
słońce mu we włosach tańczy.

Rodzą się bożątka licznie,
rodzą się dzieciątka ślicznie
i pytają: gdzie jest raj?
I pytają: gdzie jest raj?

Ach, jak pięknie się rodzić,
czy w Aleppo, czy w Łodzi...
Ach, jak trudno się rodzić
w małej łodzi na wodzie...

Gdzie jest kraj i kraj to który,
gdzie się Bóg tęczowej skóry
może ukryć przed wojnami,
przed lękami i głodami?

Gdzie się Bóg nie trwoży trwogą,
bo cóż trwogi bogom mogą?

Bóg się rodzi, niebożątko,
lulajże, Afrykaniątko...

Ach, jak pięknie się rodzić,
czy w Aleppo, czy w Łodzi...
Ach, jak trudno się rodzić
w wodzie, chłodzie, o głodzie...

Bóg się rodzi, Polak mały.
Jaki znak twój? Nosek biały.

Bóg się rodzi, śliczny skrzat,
niechaj mu przybywa lat,
w kraju-raju, pięknym kraju,
w kraju-raju, pięknym kraju,
którym właśnie jest nasz kraj...

Baju-baju, baju-baj...

Ach, jak pięknie się rodzić,
czy w Aleppo, czy w Łodzi...
Ach, jak trudno się rodzić
w małej łodzi na wodzie...

Ach, jak pięknie się rodzić
w Mińsku, Lwowie czy Łodzi...
Ach, jak dziwnie się rodzić
na Zachodzie i Wschodzie...

Dorota z Sylwią i Arturem

• « poprz.
• nast. »